Toruń – miasto Nowej Fali

Jeśli o Warszawie można było powiedzieć, że stawała się na początku lat 80-tych centrum polskiego proletariackiego punk rocka, z pewnością Toruniowi należało przypisać rolę stolicy polskiej artystycznej nowej fali. Toruń to był dla mnie klub „Od nowa” i przed wszystkim Festiwal Nowej Fali. To było też kilka fajnych kapel, których kawałki aż do dziś chodzą mi po głowie. Jedną z nich był zespół Bikini, założony po odejściu Zbyszka Cołbeckiego z Rejestracji Przedpoborowych (późniejsza REJESTRACJA) chyba na jesieni 1981. Ciekawostką jest, że nazwa kapeli BIKINI była prezentem urodzinowym dla Zbyszka od Grzegorza Ciechowskiego, lidera Republiki. W latach 1981-83 zespół Bikini brał udział w przynajmiej dwóch Festiwalach w Jarocinie oraz w Brodnicy. Grał koncerty w Warszawie, Słupsku i oczywiście Toruniu, skąd pochodził.
Pierwsze (i jedyne istniejące) cztery nagrania zostały dokonane w studio w Klubie Morskim. Kolejne zrealizowano w Radio Bydgoszcz jednak materiał nie został nigdy przez zespół wykorzystany. Grupa rozpadła sie późnym latem 1983 roku. Inspiracją Bikini byli: The Cure, Joy Division, Gang of Four, Magazine, czy Pere Ubu, i wiele innych grup, których wówczas słuchali. Najbardziej znane utwory: Nocne Ulice, Jestem Sam, Nocny Patrol, Pieniadze, Czerwona Krew, Fikcyjne Wycieczki i Plastikowe Oczy.

Fragmenty zamieszczonego powyżej tekstu pochodzą ze strony www.mfk.torun.pl/scena/archiwum/bikini/index.html , na której perkusista zespołu Tomek Wiśniewski wspomina czas działalności zespołu.

Drugi toruński zespół, który w tamtych czasach wzbudzał u mnie duże emocje to była Republika, powstały w 1981 na gruzach art rockowej formacji Res Publica. Od początku związany z Klubem Studenckim Od Nowa w Toruniu przy UMK, gdzie koncertował i odbywał próby. Wypracował charakterystyczne nowofalowe brzmienie.
Miałem okazję widzieć ich kilka razy. No nie da się ukryć, że z polskich kapel nowo-falowych z pewnością zrobili największą karierę. Znałem w tamtych czasach ludzi, którzy się z nimi obsesyjnie identyfikowali, tak samo się ubierali, jeździli na każdy ich koncert, znali na pamięć wszystkie ich teksty. To było zjawisko artystyczne. Podobała mi się estetyka czarno-białej przestrzeni..


Ok. 1982 muzycy często gościli w radiowej Trójce nagrywając nowe utwory, które królowały na listach przebojów. Właśnie z tego okresu pochodzą uważane za najlepsze dzieła Republiki - Biała Flaga, Telefony, Obcy Astronom czy Sexy Doll.
Bardziej radykalni fanatycy muzyki niezależnej nie mogli pogodzić się z „nie-punkowym” wizerunkiem Ciechowskiego. Przełomowym momentem był koncert w 1983 z legendą brytyjskiego punk rocka - UK.Subs, kiedy przynależność Republiki do polskiej sceny alternatywnej została dobitnie zaznaczona.
Republika zawsze kojarzyć mi się będzie z Rafałem Kłosińskim, moim kumplem z podwórka i ze szkoły podstawowej (chodził do klasy niżej). Już w czasach moich fascynacji nową falą i punk rockiem, wpadałem czasem do jego mieszkania w kamienicy przy ul.Nowy Świat, żeby pogadać o życiu. Każde spotkanie z Rafałem to była rozmowa o muzyce, to było również słuchanie Republiki, którą Rafał kochał miłością książkową, romantyczną, nieprzeciętną. Tak mu zostało do dziś.
Polecam uwadze www.mitologie.pl/michasz/main.php, gdzie można odnaleźć mnóstwo ciekawych zdjęć i cytatów ilustrujących klimat tamtych czasów i imprez, m.in. Festiwalu Nowej Fali w Toruniu.

Zamieszczone powyżej zdjęcie Republiki pochodzi ze strony zespołu (autorem jest Antoni Zdebiak), informacje n/t historii zespołu zaczerpnąłem z Wikipedii